Miód jest jednym z najzdrowszych oraz najcenniejszych darów natury. Wytwarzany przez pszczoły przysmak zasługuje na ważne miejsce w naszym jadłospisie ze względu na wysoką wartość odżywczą oraz 100procentową naturalność.
Pyłek kwiatowy to męskie komórki rozrodcze kwiatów. Ziarna pyłkowe są mikroskopowej wielkości o masie od 5 do 200 mikrogramów. Każde ziarenko jest otoczone bardzo twardą otoczką, w której jest kilka otworków zamkniętych błonką półprzepuszczalną (membraną). Wewnątrz ziarna znajduje się półpłynna plazma, która stanowi całe bogactwo pyłku. Staje się ono dostępne dopiero wtedy, gdy do wnętrza ziarna dostanie się woda. Wnętrze pęcznieje, błony pękają i wówczas treść wnętrza ziarna może być wykorzystana.
Pozyskiwanie pyłku:
Pszczoła pobiera pyłek z kwiatu. Poszczególne ziarna zlepia wydzieliną organizmu tworząc kulki wielkości ziaren prosa. Przenosi je do ula w tak zwanych koszyczkach na tylnych nóżkach, dlatego takie kulki nazywane są obnóżem pszczelim. Każda kulka obnóża zawiera około 100 tysięcy ziaren pyłku. Celem pozyskania obnóża pyłkowego, pszczelarze zakładają u wejścia do ula specjalne poławiacze.
Konserwacja pyłku przez pszczoły:
Konserwowanie pyłku przypomina kiszenie kapusty na zimę !!! Pszczoły przyniesione do ula obnóże najpierw rozdrabniają, następnie dodają około 25% miodu i swoich enzymów, mieszają po czym ubijają w komórkach główkami. Następnie komórkę zalewają miodem i zasklepiają woskiem. Pod zasklepem działają bakterie kwasu mlekowego. Proces trwa około siedmiu dni po czym bakterie giną. Tak spreparowany pyłek nazywamy pierzgą.
Przechowywanie pyłku:
Pyłek należy przechowywać w szczelnie zamkniętych naczyniach. naczynia szklane powinny być koloru ciemnego.
Pyłek stanowi skondensowany produkt spożywczy. Nadużywanie może naruszyć równowagę witamin w organizmie. Wzmaga apetyt, ułatwia trawienie, działa jak antybiotyk.
